هراس اتاق فکر آمریکایی از وابستگی فزاینده اروپا به چین

اتحادیه اروپا یکی از بازیگران مهم عرصه جهانی در حوزه های اقتصادی، سیاسی و ... به شمار می رود اما باوجود همه پیشرفت هایی که در دهه های گذشته داشته و موقعیتی که اکنون در عرصه بین المللی کسب کرده است اما مبادلات تجاری گسترده و عمیقی را با چین برقرار کرده و حتی گفته می شود روابط آن با پکن با وجود همه مسائل رو به توسعه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی تحلیلگران غربی نسبت به تعمیق این وابستگی هشدار می دهند و برای بزرگنمایی حاد بودن شرایط، وابستگی اروپا به گاز روسیه تا قبل از شروع جنگ اوکراین را به عنوان شاهد بیان می کنند و مدعی هستند باید با اقداماتی از تکرار موضوع مشابه در روابط اروپا با پکن پیشگیری کرد.

تحلیلگران سفرهای چند ماه اخیر مقام های ارشد اروپایی همچون رئیس جمهوری فرانسه، صدراعظم آلمان، نخست وزیر اسپانیا، روسای کمیسیون های اروپایی و وزرای خارجه قاره سبز به چین را در راستای مدیریت روابط کشورهای اروپایی با ابرقدرت اقتصادی شرق ارزیابی می کنند. برخی معتقد بودند که چنین سفرهای دیپلماتیک پی در پی با هدف تقویت روابط چین و اروپا صورت می گیرد و چه بسا در آینده باعث شکوفایی ارتباطات شرق و غرب شود.

با گذشت چند ماه که صف بندی های سیاسی در عرصه بین الملل در سایه تحولات در اوکراین عیان‌تر شده است، به نظر می رسد بروکسل اهداف دیگری را دنبال می کند. اروپا اکنون به بازآفرینی ترتیباتی جدید در نوع رابطه با پکن فکر می کند تا مانع از اتفاقات آتی و تحولات ناخوشایند برای نظم جهانی لیبرال غرب‌محور شود.

ضرورت کاهش وابستگی به چین

اندیشکده «موقوفه کارنگی» در تحلیلی با عنوان «وابستگی خطرناک اروپا به چین» به مقام های قاره سبز هشدار داد که اروپا باتوجه به این همه وابستگی که به پکن دارد، باید بیدار شود. بنابراین رهبران اروپایی مجبور هستند برای مدیریت شرایط یک استراتژی سیاسی و اقتصادی مشترک را تدارک ببینند.

این اتاق فکر آمریکایی نگرش «اورسولا فون در لاین» رئیس کمیسیون اروپایی نسبت به حمله روسیه به اوکراین را با دیدگاه او نسبت به چین هم راستا دانسته است به نحوی که وی حتی در سخنان خود در ۳۰ مارس ۲۰۲۳ در بروکسل در این زمینه تصریح کرد اتحادیه اروپا باید یک سیاست امنیتی، اقتصادی و تجاری منسجم را در قبال چین اعمال کند. به اعتقاد این مقام ارشد اروپایی هدف آشکار حزب کمونیست چین، تغییر ساختار نظام بین المللی است.

وی مدعی شد در واقع هدف «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین این است که چین را کمتر به جهان و جهان را بیشتر به چین وابسته کند.

کارنگی افزود این نوع نگاه به وابستگی بسیار حیاتی است. جهانی شدن انواع مختلفی از وابستگی ها را ایجاد کرده است. برای اروپایی‌ ها و به‌ویژه آلمان، جنبه منفی آن وقتی مشخص شد که روسیه به اوکراین حمله کرد و به اروپا نشان داد که آن ها تا چه اندازه به گاز روسیه وابسته شده اند. در همین ارتباط لهستان، کشورهای بالتیک، اوکراین و ایالات متحده پیشتر هشدارهایی را به آلمان در زمینه ساخت خط لوله گاز نورد استریم داده بودند. آن تاکید می کردند که روسیه از ابزار انرژی به عنوان اهرمی ژئواستراتژیک بزرگ استفاده می کند اما برلین توجهی نکرد.

طبق ادعای این موسسه پژوهشی در آمریکا، با این حال، دولت‌ های اروپایی با تمرکز بر انرژی‌ های تجدیدپذیر توانستند نیاز ضروری خود به انرژی روسیه را جایگزین کنند؛ خطر وابستگی مشابه اروپا به چین نیز قابل پیش بینی اما سخت تر خواهد بود.

فون در لاین معتقد است که پکن به نحوی رفتار می کند تا وابستگی زنجیره‌ های تولید بین‌المللی به چین بیشتر شود و از این طریق برای چین یک ظرفیت بازدارندگی قدرتمند ایجاد شود. به اعتقاد وی این رویکرد به ویژه در مورد نیاز اروپا به مواد خام حیاتی همچون لیتیوم و کبالت یا در بخش راه آهن پرسرعت و فناوری انرژی های تجدیدپذیر یا برای فناوری های نوظهور که برای آینده اقتصادی و امنیت کشورها و جهان مهم هستند همچون محاسبات کوانتومی، رباتیک یا هوش مصنوعی صادق است.

حرکت چین برای تغییر نظام بین الملل

در این چارچوب به اعتقاد رئیس کمیسیون اروپایی، رئیس جمهور شی در چین به نحوی به امور می نگرد تا نظام بین‌المللی کنونی را که در آن غرب (اروپا و آمریکا) به عنوان رهبران آن نقش آفرینی و ارزش های خود را تبلیغ می کند به چالش بکشد. وی ابراز نگرانی کرد که چین و رئیس جمهوری آن می خواهد یک دیدگاه جدید را در نظم بین المللی ایجاد کند.

به نوشته کارنگی، اروپایی ها از رقابت یا رویارویی شدید با ایالات متحده بر سر چین فراری هستند اما همزمان به طور فزاینده نسبت به تعاملات امنیتی و سرمایه‌گذاری و وابستگی رو به افزایش این بلوک به بازار چین احساس خطر می کنند زیرا اعتقاد بر این است که چنین روندی آن ها را آسیب‌پذیر می‌کند. چین اکنون در بازار عناصر و مواد کمیاب در حال ایجاد شرایطی است که موجب هراس فون درلاین شده است. او به مخاطبانش یادآوری کرد: این حوزه ای است که ما به یک تأمین‌کننده واحد یعنی چین، برای تأمین ۹۸ درصد از عناصرکمیاب، ۹۳ درصد منیزیم و ۹۷ درصد از لیتیوم وابسته هستیم. این تنها چند نمونه بود که نام برده شد.

برخی کارشناسان از نزدیکی کشورمان به چین انتقاد می کنند حال آنکه اروپا هم جایگاه چین در اقتصاد کنونی جهان و آینده تحولات را دریافته است؛ میزان وابستگی کشورهای سرمایه دار و پیشرفته اروپایی به چین در بسیاری از حوزه ها بسیار بیشتر و عمیق تر از ایران است.

به نوشته اندیشکده آمریکایی فوق، در همین شرایط اروپا تلاش می کند تا با تنوع بخشیدن به منابع خود از وابستگی شدید به چین بکاهد. در همین چارچوب، کمیسییون اروپایی یک قانون در مورد مواد خام حیاتی را برای تنوع بخشیدن و ایمن کردن منابع پیشنهاد کرده است و از اواخر سال جاری راه هایی را برای محافظت از فناوری های حساس خود و داشتن قوانین سرمایه گذاری برای دفاع از امنیت ملی کشورهای عضو تدارک می بیند. فون در لاین نوع مدیریت جدید روابط اروپا با چین را «ریسک زدایی و نه جدایی از پکن» نامیده است.

جهان اروپا ۰ نفر حسین عباسی نسب برچسب‌ها اتحادیه اروپا اورسولا فون در لاین چین اندیشکده

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اتحادیه اروپا اورسولا فون در لاین چین اندیشکده اتحادیه اروپا اورسولا فون در لاین چین اندیشکده فون در لاین بین المللی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۷۹۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بورل: آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست

رئیس‌ سیاست خارجی اتحادیه اروپا معتقد است: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

به گزارش ایسنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سال‌های گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکنده‌تر می‌بینم. من دنیایی را می‌بینم که در آن قوانین رعایت نمی‌شود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر می‌بینم. من می‌بینم که چگونه وابستگی‌ها تبدیل به سلاح می‌شوند. من شاهد هستم که سیستم بین‌المللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

بورل افزود: من چین را می‌بینم که به جایگاه ابرقدرتی می‌رسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بی‌نظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریبا ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپایی‌ها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده‌ است. این یک تغییر چشمگیر در چشم انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوری‌هایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.

این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبی‌تر است - بله، این درست است. همزمان قدرت‌های میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگی‌های مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قوی‌تر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر می‌رسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت می‌کنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.

بورل افزود: ما اروپایی‌ها می‌خواستیم در همسایگی خود حلقه‌ای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقه‌ای از آتش است. حلقه‌ای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدان‌های نبرد اوکراین می‌آید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریت‌های نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.

او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین می‌جنگند. این نشان می‌دهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بی‌ربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیری‌های ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خون‌های زیادی را ریخته است.

بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰  در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند و در عین حال شاهد افزایش نابرابری‌ها، کاهش دموکراسی‌ها و در خطر افتادن آزادی‌ها هستیم. این چیزی است که من می‌بینم. در این چشم انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمی‌دانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالش‌هایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی می‌شنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودی‌ترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته می‌شود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانی‌ها آن را «Wandel durch Handel» می‌نامند، همگرایی سیاسی ایجاد می‌کند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوخت‌های فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کی‌یف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپایی‌ها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه می‌شوند. اما من می‌دانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن می‌بیند. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود این را به صراحت بیان کرد.

بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهه‌های اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپایی‌ها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق می‌افتد، اروپا را به گونه‌ای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمی‌کنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی می‌دهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیم‌گیری اتحادیه اروپا چگونه کار می‌کند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رای دادند و دیگران وقتی زمان تصمیم‌گیری درباره آتش بس فرا رسید، رای ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق می‌افتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.

این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر می‌کنم اعراب باید چشم انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه می‌گویند که راه‌حل دو کشوری را می خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار می‌کنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بین‌المللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینی‌ها را کنار بگذاریم، راه‌حل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو می‌پرسیم، تنها پاسخی که می‌گیریم این است؛ «ما راه‌حل دو دولتی را نمی‌خواهیم». می‌پرسیم چه می‌خواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بین‌المللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمی‌توانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپایی‌ها باید حل کنند.

انتهای پیام